چگونگی روش جراحی سه بعدی پیوند استخوان به صورت مجازی در ایمپلنت دندان

هنگامی که در دسترس بودن استخوان آلوئولی در محل جراحی ناکافی است، برای بازسازی موفقیت آمیز استخوان، ذرات پیوند استخوان در محل قرارگیری پر می شوند. ذرات پیوند استخوان طی چند ماه در محل پیوند باعث بازسازی استخوان می شوند. پس از آن، فیکسچرهای ایمپلنت را می توان در محل گیرنده قرار داد. بنابراین، جراحی کاشت دندان معمولی در چندین مرحله انجام می شود که به نوبه خود باعث افزایش دوره درمان و هزینه های مربوطه می شود.[1] اغلب، زمانی که بیمار به دلیل ضربه یا بیماری دندان‌های خود را از دست می‌دهد، از دست دادن استخوان رخ می‌دهد که استفاده از پروتز یا ایمپلنت دندان را دشوار یا غیرممکن می‌کند. برای مبارزه با این مشکل، پیوند استخوان، یک روش جراحی که جایگزین استخوان می شود، اغلب به عنوان تکیه گاه برای ایمپلنت های دندانی و دندان های جایگزین استفاده می شود. اغلب از مش تیتانیوم به عنوان پایه روی پیوند استخوان برای حمایت از شکل و حجم پیوند در حین رشد استخوان جدید استفاده می شود. با این حال، مش تیتانیوم می تواند از نظر لجستیکی چالش برانگیز و زمان بر جهت شکل گیری و قرار گرفتن در دندان بیمار باشد و می تواند بافت های نرم دهان را تحریک کند. اخیراً روشی برای ایجاد و قرار دادن مش تیتانیوم برای بهبود بازسازی استخوان هدایت شده معرفی شده است[2]

با همکاری دانشگاه لوما لیندا[1]، دانشگاه ملک خالد[2] و دانشگاه ملک سعود[3]، پزشکان با بیماری مواجه شدند که چندین دندان جلویی از دست داده بود که به دلیل آسیب دیدگی منجر به شکاف بزرگی شد که به آن نقص استخوانی[4] می‌گویند. پزشکان از پیونداستخوان و سپس ایمپلنت‌های دندانی که دندان‌های جایگزین را پشتیبانی می‌کنند، استفاده کردند . آن ها یک مدل سه بعدی مجازی از نقص دهان و استخوان بیمار ایجاد کردند، سپس با یک برنامه کامپیوتری، موقعیت و محل صحیح پیوند استخوان را بر اساس محل مورد نظر دندان‌های جایگزین تعیین کردند. آنها یک مدل را پرینت سه بعدی کردند و مش تیتانیوم را برای تناسب با موقعیت و حجم استخوان مورد نظر ساختند. مش تیتانیوم را با استخوان برداشت شده از یک مکان کوچک در دهان بیمار پر کردند و آن را در محل دندان های از دست رفته با پیچ های ثابت نگه داشتند[3].

با ایجاد دیجیتالی مش تیتانیوم، اطمینان حاصل کردند که این ماده شکل و حجم دقیق مورد نیاز برای نقص استخوانی بیمار را دارد. بدین صورت در طول عمل جراحی، از قرار دادن مناسب مش تیتانیوم و پیوند استخوان با یک جک موقعیت‌یابی ساخته شده از یک قالب پلاستیکی شفاف که از دندان‌های موجود برای نگه‌داشتن توری در جای خود استفاده می‌کرد، اطمینان حاصل کردند. در نهایت، برای بهبود بهبود زخم و ثبات استخوان، از غشاهای فیبرین[5] غنی از پلاکت استفاده کردند[3].

طراحی سه بعدی مجازی در سال های اخیر هنگام برنامه ریزی برای کاشت ایمپلنت محبوبیت بیشتری پیدا کرده است  و این روش تقویت دقیق نقص استخوانی و موقعیت دقیق مش را تضمین می کند. پیش‌ساخت مش تیتانیوم زمان جراحی را کاهش می‌دهد و از صحیح بودن محل دندان‌های جایگزین اطمینان می‌دهد[3].

منابع:

[1]” Fabrication of Three-Dimensional Composite Scaffold for Simultaneous Alveolar Bone Regeneration in Dental Implant Installation” Hun-Jin Jeong,2020.

[2]http://www.joionline.org/

[3]Adapted by Institute of Dental Implants & Periodontics from original News Medical Life Sciences post (September 7, 2018)

 

[1] Loma Linda

[2] King Khalid

[3] King Saud

[4] Bony defect

[5] Fibrin membranes